خانه ی دوستی ما اینجاست...

من دلم میخاهد

خانه ای داشته باشم پر دوست

کنج هر دیوارش دوستهایم بنشینند

گل بگو... گل بشنو...

هرکسی میخاهد

داخل خانه ی پر عشق و صفامان گردد

یک سبد بوی گل سرخ به ما هدیه دهد

شرط وارد گشتن، شست و شوی دلهاست

شرط آن داشتن یک دل بی رنگ و ریاست

بر درش برگ گلی می کوبم

روی آن با قلم سبز بهار

می نویسم

ای یار...

خانه ی دوستی ما اینجاست

تا که سهراب نپرسد دیگر

خانه ی دوست کجاست؟!...